بهترین بهانه من برای زندگی ؛ ملیسا خانم

سلام بابا جوونم . خوبی؟ الهی فدات شم . دیشب ازت دور بودم . آخه ماشین بابا خراب شد مجبور شدم شما رو بزارم خونه پریا دختر خالت و برگردم . خیلی خسته بودم . اومدم و زود خوابیدم . الهی فدات شم موقع خواب خیلی دوست داشتم دستای کوچولوت رو بگیرم و با تمام وجودم تو و وجودت رو حس کنم . اما نفهمیدم کی خوابم بردبابایی این روزها داری اولین بارونهای زندگیت رو تجربه می کنی. ایشالله که هیچ وقت ابر چشات نباره و همیشه فراوانی و برکت تو زندگیت باشه . هر روز داری برام مهمتر از دیروز می شی . هر روز بیشتر داری تو قلبم جا می کنی . ناقلا نکنه می خوایی جای مامانت رو تو قلبم تنگ کنی؟خدا کنه بتونم قدر شما دو تا نازنین رو تو زندگیم بدونم . 

 عسل مهربونم ، من و مامانت هم پيمان شديم كه تا اونجا كه ميشه و در توان داريم زندگيت رو به سرانجام مقصود برسونيم ، تا اونجا كه ميشه نيازهات رو برآورده كنيم و نزاريم تا آب تو دلت تكون بخوره و كمبود چيزي رو احساس نكني . خوب يادمه روزهايي رو كه تو كودكي در حسرت يه دوچرخه ، ساعت ، لباس به دلم موند . يه روز با مادرم رفته بوديم ميدون امام حسين ، تو يه مغازه ست كامل لباس پلنگي جنگ ديدم . دائم به مادرم گفتم برام بخر ، ولي طفلك اون موقع نمي تونست اون رو برام تهيه كنه . قيمتش تقريبا بالا بود . تا خود خونه گريه كردم . حالا مي فهمم كه چقدر عذاب كشيد و  نتونست كاري برام كنه . البته به اين هم قائلم كه نبايد هر چيزي رو كه كودك خواست براش تهيه كرد . به هر حال ازت مي خوام تو هم ايشالله وقتي كه بزرگ شدي خانم باشي و به نوبه خودت سعي و تلاش كني تا ايشالله آيندت رو به اختيار و با ميل خودت بسازي . از هيچ كوششي خصوصا تحصيل فروگذار نباش. شايد درست نباشه كه خواستم رو تو اينجا مطرح كنم اما حقيقتش دوست دارم تو قشنگترينم در وهله اول حقوق بخوني و وكيل بشي و در وهله دوم پزشك . بازم ميگم مهم خواست تو نازنينه .  

روزي تصميم گرفتم که ديگر همه چيز را رها کنم. شغلم ‏را، دوستانم را، زندگي ام را! به جنگلي رفتم تا براي آخرين بار با خدا ‏صحبت کنم. به خدا گفتم: آيا مي‌ تواني دليلي براي ادامه زندگي برايم بياوري؟ و جواب ‏او مرا شگفت زده کرد؛ آيا درخت سرخس و بامبو را مي‌بيني؟
 پاسخ دادم : بلي.
 فرمود: ‏هنگامي که درخت بامبو و سرخس را آفريدم، به خوبي از آنها مراقبت كردم، به آنها نور ‏و غذاي کافي دادم. دير زماني نپاييد که سرخس سر از خاک برآورد و تمام زمين را فرا ‏گرفت اما از بامبو خبري نبود. من از او قطع اميد نکردم. در دومين سال سرخس‌ها بيشتر ‏رشد کردند و زيبايي خيره کننده‌اي به زمين بخشيدند اما همچنان از بامبوها خبري نبود. ‏من بامبوها را رها نکردم. در سالهاي سوم و چهارم نيز بامبوها رشد نکردند. اما من ‏باز از آنها قطع اميد نکردم. در سال پنجم جوانه کوچکي از بامبو نمايان شد. در ‏مقايسه با سرخس کوچک و کوتاه بود اما با گذشت شش ماه ارتفاع آن به بيش از ‌١٠٠ فوت ‏رسيد. پنج سال طول کشيده بود تا ريشه‌‏هاي بامبو به اندازه کافي قوي شوند. ريشه‌هايي ‏که بامبو را قوي مي‏‌ساختند و آنچه را براي زندگي به آن نياز داشت را فراهم مي ‌کرد.
 آيا مي‏‌داني در تمامي اين سالها که تو درگير مبارزه با ‏سختي‌ها و مشکلات بودي در حقيقت ريشه‌هايت را مستحکم مي‌‏ساختي؟! من در تمامي اين مدت ‏تو را رها نکردم همان‌گونه که بامبوها را رها نکردم.
 ‏هرگز خودت را با ديگران ‏مقايسه نکن. بامبو و سرخس دو گياه متفاوتند اما هر دو به زيبايي جنگل کمک مي کنند. ‏زمان تو نيز فرا خواهد رسيد تو نيز رشد مي ‏ کني و قد مي‌کشي!
 از او پرسيدم: من ‏چقدر قد مي‏‌کشم؟
 ‏در پاسخ از من پرسيد: بامبو چقدر رشد مي‌کند؟
 جواب دادم: هر ‏چقدر که بتواند.
 ‏گفت: تو نيز بايد رشد کني و قد بکشي، هر اندازه که ‏بتواني...

مليساي ناز و مهربونم اميدوارم هميشه شاد و سرحال باشي . اميدوارم زندگي هميشه بهت لبخند بزنه و اگر اين كار رو نكرد تو بهش اخم نكن . چون همونطور كه گفتم شيريني زندگي خيلي بيشتر از تلخي ها و سياهي هاشه. غم‌ها، خيلي وقت‌ها به سراغ ما مي‌آيند؛ مثل ابرهاي سياهي که هر از گاهي مهمان آسمان آبي مي‌شوند و سقف آسمان را مي‌پوشانند.
اما چه باک؟! ابرها همواره رهگذرند و در سفر. آسمان هميشه ابري نمي‌ماند. روز بعد، شايد هم ساعتي بعد، خورشيد دوباره از پشت ابرها سرک مي‌کشد و آسمان دوباره آبي مي‌شود و گرما و زندگي و عشق را نثار زمين مي‌کند.
ابرها را ببين؛ آسمان را ببين و خورشيد را...
و به ياد داشته باش، در پسِ تيره‌ترين ابرها هم خورشيدي‌ست.